Πρόγραμμα Διά Βίου Μάθησης «Απόκτηση δεξιοτήτων για την άσκηση των καθηκόντων της Υπουργού Πολιτισμού της Ελλάδας»
ΜΑΘΗΜΑ 2: Η διαφορά επικοινωνίας και συνεργασίας στην άσκηση πολιτιστικής πολιτικής μιας χώρας
Κα. Μενδώνη
Το σημερινό δεύτερο μάθημα στήριξης των καθηκόντων σας, θέμα του έχει τη διαφορά επικοινωνίας και συνεργασίας στην άσκηση πολιτιστικής πολιτικής.
Ο Ρ.Σέννετ, «άριστος» Αμερικάνος κοινωνιολόγος, στο βιβλίο του TOGETHER (ΜΑΖΙ = όχι μόνος, από κοινού, σε περίπτωση που έχει ξεχαστεί ο ορισμός της λέξης στο λεξιλόγιο σας), γράφει ότι σε έναν κόσμο που επιβάλλει άγρια τον ατομικισμό και τον ανταγωνισμό του ο «καθένας την πάρτη του κι οι υπόλοιποι ας πάνε να πνιγούν, αν ήθελαν ας έφτιαχναν καλύτερα τα βιογραφικά τους ή ας έμπαιναν έστω στο μητρώο στελεχών της ΝΔ», οι παραστατικές τέχνες (το θέατρο, ο χορός, η μουσική) αποτελούν πιθανόν το ΜΟΝΟ πλαίσιο που μπορεί να μας εκπαιδεύσει ξανά στην τέχνη (sic) της συνεργασίας. Ακριβώς γιατί είναι ένα από τα ελάχιστα πια σήμερα πλαίσια εργασίας (sic, κι όχι χόμπυ) όπου είναι αδύνατον, ακόμα κι αν το θέλεις, να εργαστείς χωρίς να ΣΥΝ-εργαστείς, κι όπου εξαρτάται άμεσα ο ένας από τον άλλον προκειμένου να παραχθεί η τελική δημιουργία. Βασική δεξιότητα συνεργασίας που καλλιεργούν οι τέχνες αυτές, λέει ο Σέννετ, είναι το να ακούς προσεχτικά και να συνδιαλέγεσαι αντί να αντιπαρατίθεσαι διαρκώς.
Επειδή εμείς λοιπόν, οι εργάτες της τέχνης, εργαζόμαστε χρόνια πάνω σε τέτοιους είδους συνεργασίες, θα φαντάζεστε την έκπληξη που βιώσαμε όταν πληροφορηθήκαμε από πρόσφατη ανακοίνωση σας ότι «συνεργαστήκαμε» για τον σχεδιασμό των μέτρων για την επαναλειτουργία και τη στήριξη της λειτουργίας των κλειστών χώρων πολιτιστικών εκδηλώσεων (με την ευκαιρία, κα Μενδώνη, ΠΟΤΕ θα ανακοινωθούν στα αλήθεια τα μέτρα στήριξης για τις κενές θέσεις επιτέλους;;;).
Κα Μενδώνη,
Συνεργασία δεν είναι να μας καλείτε σε πεντάωρες συναντήσεις όπου μιλάτε μόνο εσείς και οι συνεργάτες σας ανακοινώνοντας μας απλά τις ήδη ειλημμένες αποφάσεις σας.
Συνεργασία είναι να συν-διαμορφώνετε μαζί μας τις αποφάσεις αυτές λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη σας ΚΑΙ τις προτάσεις μας.
Κα Μενδώνη,
Συνεργασία δεν είναι να κανονίζετε συχνές συναντήσεις με τα σωματεία και άλλους εκπροσώπους του πολιτισμού όπου σας μεταφέρουμε -με υπομονή και κατανόηση στο αρχάριο της κατάστασης σας- το ίδια, γνωστά αιτήματα του πολιτισμού κάθε φορά, έτσι ώστε να μπορείτε να το ανακοινώνετε μετά στις συνεντεύξεις σας.
Συνεργασία είναι να ακούσετε στα αλήθεια έστω και ΜΙΑ φορά τα αιτήματα αυτά, να τα πάρετε ΣΟΒΑΡΑ και να κάνετε κάτι για αυτά με προσοχή.
Κα Μενδώνη,
Συνεργασία δεν είναι να μιλάτε με τον έναν σκηνοθέτη που τυχαίνει να γνωρίζετε προσωπικά, ο οποίος προφανώς έχει τις προσωπικές του απόψεις και συμφέροντα, και να παίρνετε αυτόν τον έναν (τον κάθε έναν) ως μέτρο κρίσης στα θέματα πολιτισμού. Για την ακρίβεια, συνεργασία δεν είναι να μιλάτε με ΚΑΝΕΝΑΝ προσωπικά και να τα «βρίσκετε» πίσω από κρυμμένες πόρτες για κάτι αμιγώς ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ.
Συνεργασία, ειδικά στο πλαίσιο πολιτικών ζητημάτων, είναι να σέβεστε τον συνομιλητή σας και να δημιουργείτε επίσημα πλαίσια για έναν παραγωγικό και διαυγή διάλογο όπου κάθε επόμενο βήμα θα χτίζει πάνω στο προηγούμενο και δεν θα λέγονται πάντα τα ίδια και τα ίδια για να εκτονώνονται οι μεν και να κάνουν τις ανακοινώσεις «συνεργασίας» τους οι δε.
Κα Μενδώνη,
Σας έχουμε νέα από τις διαρκείς μάχες στο πεδίο της συνεργασίας και της συλλογικότητας (το αληθινό, όχι αυτό των ανακοινώσεων), που μπορεί να σας εκπλήξουν:
ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΜΑΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ
Σταματήστε τα προσωπικά τηλέφωνα σε καλλιτέχνες και εργάτες της τέχνης, Κα Μενδώνη, δεν είμαστε όλ@ διαπλεκόμενα και δεν θέλουμε τον αριθμό του κινητού σας. Δεν πέφτουμε όλ@ στη γνωστή τακτική του διαίρειν και βασίλευε με την οποία ρημάξατε τον τόπο δεκαετίες τώρα. Μιλάμε συλλογικά και διεκδικούμε ομαδικά (η συνεργασία που λέγαμε, θυμάστε;). Τα αιτήματα μας είναι γνωστά. Αντί να προσπαθείτε να δημιουργήσετε ρωγμές στη συσπείρωση με την οποία αγωνιζόμαστε σέρνοντας μας ξανά και ξανά σε συναντήσεις όπου λέμε τα ίδια και τα ίδια χωρίς να κάνετε τίποτα, ακούστε επιτέλους προσεχτικά και κάντε κάτι. ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΕΙΤΕ.
Κα. Μενδώνη, πολιτιστική πολιτική δεν γίνεται με την επικοινωνία της συνεργασίας.
Με την πραγματική συνεργασία γίνεται, που απαιτεί χρόνο, σεβασμό και προσοχή.
Και γι΄ αυτό, κα. Μενδώνη, θα μας επιτρέψετε να εξακολουθούμε να ασκούμε την πραγματική συνεργασία που καλλιεργούμε χρόνια στη δουλειά μας κι όχι την ψευτο-συνεργασία της επικοινωνίας σας.
Κα. Μενδώνη, συνεργαστείτε, ακόμα και την ύστατη στιγμή.
Κάντε επιτέλους τη δουλειά για την οποία σας πληρώνει ο ελληνικός λαός.
Ή αλλιώς, κάντε αυτό που θα έπρεπε να έχετε κάνει εδώ και καιρό. #παραιτήσου
ΥΓ. Με αφορμή την πρόσφατη, αχαρακτήριστη καλλιτεχνικά, αισθητικά αλλά και πολιτικά, δημοσίευση του βίντεο «Ας κρατήσουν οι χοροί», να σας θυμίσουμε ότι αυτός ο τόπος «ο μικρός, ο μέγας!» έχει πάρει δύο βραβεία Νόμπελ στη σύγχρονη ιστορία του, ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ για τη λογοΤΕΧΝΙΑ. Και να σας προειδοποιήσουμε πως δουλεύουμε σκληρά και συλλογικά έτσι ώστε, 200 χρόνια μετά την Ελληνική Επανάσταση, χρόνια στα οποία φαίνεται ότι εξακολουθήσαμε να επιβιώνουμε με το παράδειγμα του κλεφτοπολέμου της Τουρκοκρατίας όπου σε μικρές, ανοργάνωτες ομάδες εμείς και οι δικοί μας μόνο γλιτώναμε από τον σκληρό δυνάστη, χρόνια στα οποία πληρώσαμε σκληρά και τους ΚΛΕΦΤΕΣ και τον ΠΟΛΕΜΟ της διαρκούς πόλωσης και διάσπασης που συνέφερε το ανενόχλητο «βασίλευε» υμών και των ομοίων σας, έρχεται η συνεργασία. Μήπως και κάποια στιγμή σταματήσει η Ελλάδα «όπου και να ταξιδέψουμε να μας πληγώνει» και καταφέρει να στηρίξει συλλογικά και συνεργατικά τον πολιτισμό της. Ένα από τα λίγα πράγματα που έχει να την κάνουν ανέκαθεν πραγματικά περήφανη.